Wat staat er nog in mijn moestuin in januari 2018?

Een stronk Palmkool (Cavolo nero), d.i. een soort boerenkool. Zelf ingezaaid in 2017. Tot nu toe heeft deze de natte herfst en winter doorstaan. Een echte wintergroente en ook een vergeten groente. 

Er zijn nu ook geen zuigende insecten meer. Daar hebben alle planten onder geleden. De twee andere boerenkolen van dezelfde soort hebben de witte vlieg niet overleeft.

Deze groente ga ik dus weer proberen dit jaar. Maar dan op een andere plek (teelt- of vruchtafwisseling) en iets vinden tegen de witte vlieg.

De eeuwige kool (Brassica oleracea) - ook wel eeuwig moes, oude wijvenkool, duizendkop, splijtkool of armeluisgroente genoemd - staat er nog steeds fier in de bak.

Heb ik van mijn zuster gehad als klein plantje. Over de zomer is deze plant groot gegroeid. Heeft dus veel ruimte nodig. 

Deze plant zal ik ook een nieuw plek moeten geven in het voorjaar.

Snijbiet valt in deze tijd van het jaar op door zijn felle kleur aan de stelen. De bladeren zal ik niet meer eten omdat deze geleden hebben door de vorstgraden die we al gehad hebben. Maar de stelen kan ik nog in de keuken gebruiken.